Osoby filmu i teatru
Paweł Wodziński

Paweł Wodziński Życiorys, biografia, zdjęcia

Opis

Paweł Wodziński - absolwent Wydziału Aktorskiego (1989) i Wydziału Reżyserii Dramatu (1993) PWST im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. W czasie studiów stypendysta Ministra Kultury i Sztuki. Debiutował w Teatrze Dramatycznym w Warszawie przedstawieniem Woyzeck Georga Büchnera w 1992 roku. Na początku swej kariery reżyserował i tworzył scenografię w wielu teatrach polskich, m.in. w Teatrze im. A. Mickiewicza w Częstochowie (Horsztyński, 1994), Teatrze im. J. Osterwy w Lublinie (Zamiana, 1996). W 1998 roku był założycielem i szefem towarzystwa teatralnego - stowarzyszenia powołanego do promocji współczesnej dramaturgii oraz głoszącego ideę teatru społecznie zaangażowanego. Choć towarzystwo zrealizowało tylko 3 premiery, w tym Shopping and Fucking Ravenhilla i Zbombardowanych Sarah Kane, 2 projekty dramaturgiczne oraz doprowadziło do wydania kilku książek, to miało decydujący wpływ na rozwój dramaturgii współczesnej w Polsce. W latach 2000 - 2003 Dyrektor Naczelny i Artystyczny Teatru Polskiego w Poznaniu. Teatr ten w czasie dyrekcji Wodzińskiego zrealizował głośne premiery i koprodukcje (Noc Helvera, Martwa Królewna, Oczyszczeni, 4.48 Psychosis), wielokrotnie nagradzane na różnych festiwalach i przeglądach. Centrum Dramaturgii działające przy teatrze zorganizowało projekty dramaturgiczne, wprowadzając do polskiego teatru nowe teksty i zjawiska.

Wodziński wyreżyserował w Poznaniu Roberto Zucco Bernarda-Marie Koltesa oraz stworzył scenografię do kilku przedstawień m.in. Nocy Helvera, Entartete Kunst, Hamleta wtórego i Księcia Niezłomnego. Za uczynienie Teatru Polskiego w Poznaniu przestrzenią sporu nagrodzony Medalem Młodej Sztuki. W latach 2005 - 2007 kurator polskiej ekspozycji narodowej na 11 Praskim Quadriennale, a następnie kurator wystawy Przestrzeń teatru zaangażowanego w Narodowej Galerii Sztuki „Zachęta" w Warszawie (2007). Jest autorem scenografii do przedstawień teatralnych, telewizyjnych, a także operowych. m.in. Preparaty Ingmara Villqista (Teatr Wybrzeże 2001) Wesele Stanisława Wyspiańskiego (Teatr Wybrzeże 2005, Teatr Śląski w Katowicach 2007), Lucrezia Borgia Gaetano Donizettiego (Teatr Wielki w Łodzi, 2004), Terrordrom Breslau (Teatr Polski we Wrocławiu 2006), Lilla Weneda (Teatr Wybrzeże 2007). W Teatrze Polskim w Bydgoszczy wyreżyserował i stworzył scenografię do sztuki Stanisława Wyspiańskiego Powrót Odysa (2007) oraz spektakl Krasiński. Nie-Boska komedia. Instalacja teatralna.(2008) a także przestrzeń i kostiumy do Sprawy Dantona (2008). W Teatrze im. Modrzejewskiej w Legnicy stworzył przedstawienie Polacy umierają wg sztuk Franza Xavera Kroetza (2009). Jest współautorem polskich przekładów angielskich sztuk współczesnych (Shopping and Fucking Marka Ravenhilla i Zbombardowani Sarah Kane) oraz autorem tekstów teoretycznych m.in. Czy ciągle będziemy zarażeni listopadową gorączką?(Monachium 2003) Szanse polskiego teatru politycznego (Zurich 2004), Transformacja Rzeczywistości. Rzeczywistość transformacji (Warszawa 2007).

Ścieżka kariery

Reżyser (teatr)

Scenograf (teatr)

Współpracuje
O nich się mówi