Weronika Szczawińska Życiorys, biografia, zdjęcia

WERONIKA SZCZAWIŃSKA – reżyserka, dramaturżka, kulturoznawczyni. Absolwentka Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych na Uniwersytecie Warszawskim. Reżyserię studiowała w warszawskiej Akademii Teatralnej. Doktorantka w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk.  

Zrealizowała spektakle: Nie-pamięć – część tryptyku Wyzwolenie-Próby na podstawie tekstu Stanisława Wyspiańskiego, reż. Adam Wojtyszko, Weronika Szczawińska, Wawrzyniec Kostrzewski [Teatr Polski w Warszawie, 2007]; Jackie. Śmierć i księżniczka na podstawie tekstu Elfriede Jelinek [Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie, 2008]; Zemsta na podstawie tekstu Aleksandra Fredry [Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu, 2009]; Noże w kurach na podstawie tekstu Davida Harrowera [Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie, 2010]; Białe małżeństwo na podstawie dramatu Tadeusza Różewicza [Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach, 2010]; Moja pierwsza zjawa na podstawie opowiadania Sławomira Mrożka [Teatr Łaźnia Nowa w Krakowie, 2011]; Jak być kochaną według tekstu Agnieszki Jakimiak [Bałtycki Teatr Dramatyczny im. Juliusza Słowackiego w Koszalinie, 2011]; Kamasutra. Studium przyjemności według autorskiego scenariusza pisanego wraz z Bartoszem Frąckowiakiem [Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu, 2011]; Źle ma się kraj według autorskiego scenariusza pisanego wraz z Mateuszem Pakułą [Teatr Polski im. Hieronima Konieczki w Bydgoszczy, 2012]; RE//MIX Zamkow: 2 albo 3 rzeczy, które o niej wiem według tekstu Agnieszki Jakimiak [Komuna Warszawa, 2012]; Re-wolt na podstawie tekstu Anny Wojnarowskiej [Europejskie Centrum Solidarności i Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, Gdańsk-Warszawa, 2012]; Artyści prowincjonalni [Teatr Powszechny w Łodzi, 2013]; Geniusz w golfie [Narodowy Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie, 2014]; Teren badań: Jeżycjada [Centrum Kultury Zamek w Poznaniu w koprodukcji z Komuną Warszawa, 2014]. Trzy ostatnie spektakle zrealizowane zostały na podstawie tekstów Agnieszki Jakimiak. W ramach cyklu Wielkopolska: Rewolucje przygotowała spektakl Dzieci Jarocina śpiewają Retrojutro [praca z wielopokoleniowym zespołem Dzieci Jarocina].

Współautorka i dramaturżka projektów: W pustyni i w puszczy. Z Sienkiewicza i z innych [reż. Bartosz Frąckowiak, Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu, 2011] oraz Komornicka. Biografia pozorna [reż. Bartosz Frąckowiak, Hobo Art Foundation, Scena Prapremier In Vitro w Lublinie, Teatr Polski w Bydgoszczy, 2012]. Zrealizowała [wraz z Krzysztofem Kaliskim] dźwiękową instalację Monologi Feniksany, zaprezentowaną na wystawie Anny Baumgart Zaśpiewajcie, niewolnicy [Galeria Bunkier Sztuki w Krakowie, 2014].

W roku 2014 realizuje [wraz z Krzysztofem Kaliskim i Piotrem Wawrem jr] projekt rezydencyjny Człowiek z wysokiego zamku w poznańskim Centrum Kultury Zamek. Kuratorka w międzynarodowym programie Identity.Move! [platforma badawcza tańca współczesnego we wschodniej Europie, 2013-2015]. W sezonie 2005/2006 aktorka warszawskiego teatru fizycznego Studium Teatralne. Autorka cyklu wykładów „Scena powidoków. Pamięć w teatrze” [Instytut Teatralny w Warszawie, 2009]. Współpracowała z pismami poświęconymi kulturze i sztuce [„Dialog”, „Didaskalia”, „Teatr”, „ResPublica Nowa”, „Ha!art”, „Dramatika”, „Widok”].  

Za reżyserię spektaklu Zemsta otrzymała II nagrodę Koszalińskich Konfrontacji Młodych m-teatr [2010]; za reżyserię Jak być kochaną – nagrodę Jury Społecznego na Ogólnopolskim Festiwalu Sztuki Reżyserskiej Interpretacje w Katowicach [2012]; wyróżniona Nagrodą Marszałka Województwa Dolnośląskiego za dramaturgię do spektaklu W pustyni i w puszczy. Z Sienkiewicza i z innych [2012]. Wraz z innymi twórcami spektaklu Komornicka. Biografia pozorna otrzymała także wyróżnienie w Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej [2012].