Zdzisław Kuźniar Życiorys, biografia, zdjęcia

Zdzisław Kuźniar rozpoczął pracę na scenie przy ul. Rzeźniczej we Wrocławiu we wrześniu 1961 r. Jego pierwsza premiera – wtedy jeszcze w Teatrze Rozmaitości – to rola Edwarda Lablache w „Idiotce” Marcela Acharda w reż. Józefa Pierackiego (maj 1962).

Przez 50 sezonów współpracował m.in. z Andrzejem Witkowskim, Helmutem Kajzarem, Kazimierzem Braunem, Jerzym Jarockim, Krystyną Meissner, Piotrem Cieplakiem, Janem Klatą. Zagrał wiele wspaniałych ról w przedstawieniach zespołowych – w sztukach Shawa, Shakespeare’a, Wyspiańskiego, Wandurskiego, Karpowicza, Różewicza, Słowackiego, Kajzara, Witkacego, Ionesco, Gombrowicza. Jeden jedyny raz wystąpił też w monodramie: w „Ja, Feuerbach” Tankreda Dorsta grał starego Aktora wszystkimi siłami walczącego o swoją godność i prawo do życia – porażał widzów bogactwem środków aktorskich, wrażliwością skrywaną pod maską szorstkości, niezwykłym głosem.

W teatrze zadebiutował w 1955 r. – na scenie Teatrów Dramatycznych w Poznaniu. Zagrał ponad 90 ról teatralnych na scenach Poznania, Gdańska i Wrocławia. Jego wizerunek jest świetnie znany z filmu i telewizji – z blisko 140 ról w produkcjach najlepszych polskich reżyserów, m.in. Stanisława Lenartowicza, Andrzeja Wajdy, Janusza Kondratiuka, Waldemara Krzystka, Radosława Piwowarskiego, Juliusza Machulskiego.

Opis: Wrocławski Teatr Współczesny